Szkoła podstawowa

Szkoła w Bukowie to ponad 113 lat historii i tradycji. To szczególne miejsce w którym zdobywało wiedzę i uczyło się patriotyzmu kilka pokoleń mieszkańców Bukowa Kulerzowa i Chorowic. Początkowo dzieci uczyły się w drewnianym budynku, bielonym wapnem i krytym strzechą, stojącym przy wiejskim stawie z zachodniej strony. Budynek pochodził z 1883r, o czym świadczy data wyryta na szkicjednej z belek. Aż do końca II wojny światowej uczniowie uczęszczali siedem lat do szkoły ludowej: rok do klasy I i II; dwa lata do klasy III; trzy lata do klasy IV. Nazwę “szkoła ludowa” zmieniono w 1932 r. na szkoła powszechna. Wówczas pracował tylko jeden nauczyciel, który mieszkał w szkolnym budynku. Uczył on następujących przedmiotów: czytania, pisania, rachunków, rysunków, śpiewu, robót ręcznych oraz gimnastyki.

W 1914 r. nauka w szkole została przerwana na pół roku z powodu wybuchu I. wojny światowej, natomiast pomimo wielu trudności odbywała się podczas II. wojny światowej. Świadectwa szkolne wypisywano wtedy w dwóch językach: niemieckim i polskim. Od 1945 r. w pięcioklasowej szkole pracowało już dwóch nauczycieli. Nieliczni uczniowie po ukończeniu szkoły kontynuowali naukę w Skawinie, lecz większość pozostawała w domu. W roku 1950 powstała sześcioklasowa szkoła. Z powodu zawalenia się części drewnianego budynku grupa dzieci uczyła się w budynku wynajętym przez pana Leona Wiechcia (na tzw. “Przyckach”), a pozostali uczniowie zdobywali wiedzę w starym budynku szkoły. Nauczyciele mieszkali w wynajętych pokojach u gospodarzy. Trudna sytuacja lokalowa, zarówno uczniów jak i nauczycieli, przyspieszyła starania mieszkańców wsi o zezwolenie na budowę nowej szkoły. W tym celu sołtys wsi Pan Albin Klimas, piastujący tę funkcję w latach od 1946r. do 1972r. oraz Komitet Szkolny zwrócili się do Gminy Skawina o pomoc finansową i materialną na budowę szkoły. Dużą pomoc w załatwieniu środków finansowych oraz pozwolenia na budowę szkoły okazała Pani Janina Skop, mieszkanka Korabnik, ówczesna, radna powiatu oraz gminy Skawina, spokrewniona z rodziną Bobków z Bukowa.

Pierwszymi osobami, które odbyły podróż do powiatu w sprawie wydania pozwolenia i akceptacji wykonanych planów budowy szkoły był sołtys wsi Pan Albin Klimas, Pani Janina Skop, Pan Józef Motyka oraz Pan Kazimierz Syrek. W odpowiedzi delegaci otrzymali zalecenie, że wykonany plan budowy szkoły piętrowej musi być zmieniony na budynek parterowy oraz, że wieś musi posiadać tzw. wkład własny w postaci 1/3 zgromadzonych materiałów budowlanych. W obliczu tych warunków dotyczących rozpoczęcia budowy szkoły, sołtys wsi oraz organizatorzy zmuszeni zostali do zbiórki pieniędzy od mieszkańców wsi z przeznaczeniem na zakup materiałów budowlanych, jak również przystąpiono do organizacji zabaw, z których dochody przeznaczano również na cel budowy szkoły. Wspólnymi staraniami mieszkańców Bukowa oraz Kulerzowa na placu budowy zgromadzono 300 kubików wapna, 30 tysięcy sztuk cegły, deski, gwoździe, żwir, piasek oraz więźbę dachową. Wówczas dopiero pojawiła się szansa przyznania dotacji finansowych na budowę szkoły. Powstał również Komitet Budowy Szkoły, na czele którego stanął Pan Stanisław Syrek, animator wielu działań związanych z budową szkoły.

Starania związane z budową nabrały tempa wraz z objęciem stanowiska kierownika dotychczasowej szkoły przez Pana Kazimierza Banacha w 1953 roku. Jego zaangażowanie w sprawę budowy nowego obiektu szkolnego oraz wprowadzenie siedmioklasowej nauki w szkole podstawowej, zaowocowało rozpoczęciem prac budowlanych już na wiosnę 1954 roku. Podczas budowy zadbano o powstanie mieszkań dla przyszłych nauczycieli. Szczególnie przyczynił się do tego Pan Stanisław Syrek. Jego dwukrotne wyjazdy do Powiatu uwieńczone zostały zgodą na wykorzystanie poddaszy na cztery mieszkania dla nauczycieli. Budowę zakończono w 1957 roku. We wrześniu szkoła została oddana do użytku nauczycielom i uczniom. W szkole ciągle jednak brakowało podstawowych instalacji. W 1959 roku wraz z elektryfikacją wsi, zelektryfikowano również budynek szkolny. Natomiast instalacja wodna została uruchomiona dopiero w 1961 roku. W tym samym roku budynek starej szkoły został przekazany straży pożarnej na działalność świetlicową. Pan kierownik Banach zadbał również o zagospodarowanie terenu wokół szkoły. Do pracy włączył uczniów klas starszych. W 1959 roku posadzono pierwsze drzewka owocowe.

W roku szkolnym 1964/65 funkcję kierownika szkoły, po przeniesieniu pana Banacha na stanowisko kierownika do Mogilan, pełnił Pan Stanisław Godoń, kontynuując dzieło swojego poprzednika. W 1966 roku zastępuje go Karol Ambroży, który piastuje swój urząd do 1969 roku. Zainicjował on i zorganizował wiele prac społecznych, które przyczyniły się do szybkiego rozwoju szkoły. Rozpoczęto m. in. budowę świetlicy w podziemiach szkoły pod salą gimnastyczną. Z inicjatywy Komitetu Rodzicielskiego rodzice zobowiązali się wpłacić kwotę 50 zł. od numeru domu oraz odpracować w formie pracy społecznej określoną ilość godzin przyczyniając się do szybkiego zakończenia budowy świetlicy. Ostatecznie jej budowę zakończono w 1974 roku. Lata siedemdziesiąte to dalszy etap modernizacji i przebudowy szkoły. O jej rozwój dba najpierw kierownik Jan Wiecha, a od 1972 do 1986 roku funkcję dyrektora szkoły pełni Pani Krystyna Kościelny. Z ich inicjatywy podejmowane były prace modernizacyjne i remontowe na terenie szkoły. Regularnie malowano sale lekcyjne, korytarze. Kilkakrotnie przebudowywano piece służące do ogrzewania szkoły. Przeprowadzano wiele pożytecznych prac, które miały na celu poprawienie wizerunku szkoły, zadbanie o jej estetykę. W roku szkolnym 1973/74 rozpoczęto budowę boiska szkolnego, wybudowano nowy śmietnik, obudowano studnię, przed szkołą przygotowano teren pod sadzenie kwiatów. Następne lata były okresem dalszych przemian. W roku szkolnym 1977/78 urządzono w szkole nowe klasopracownie: języka polskiego, języka rosyjskiego, nauczania początkowego, matematyczno- fizyczną i biologiczno -chemiczną. W 1986 roku obowiązki dyrektora szkoły przejęła Pani Genowefa Płonka. Podczas jej kadencji w szkole zmieniono system ogrzewania z przestarzałych pieców na centralne ogrzewanie, urządzono kuchnię, przeprowadzono remont dachu. wybudowano oczyszczalnię ścieków, zmodernizowano toalety, wymieniono instalację wodno – kanalizacyjną i wykonano przyłącz do sieci wodociągowej.Z zachodniej strony budynku wymieniono okna.

W 2002 roku w wyniku konkursu został wyłoniony nowy dyrektor szkoły Pani Anna Słowik. Dzięki staraniom rodziców, nauczycieli, dyrekcji, a przede wszystkim dzięki przychylności Pani Wójt Małgorzaty Mardyła, Radnych Gminy oraz zabiegom sołtysa p. Wiesława Klimasa szkoła posiada 8-stanowiskową pracownię komputerową z dostępem do Internetu, zmodernizowano toalety, wymieniono wszystkie okna na plastikowe, odnowione zostały sale lekcyjne i korytarz, wymieniono drzwi wejściowe do szkoły. Wykonane zostały bezpieczne schody i chodniki prowadzące do budynku szkoły z podjazdem dla niepełnosprawnych. W maju 2006r. wykonana została nowa elewacja z dociepleniem budynku. Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły było nadanie jej imienia. Na patrona szkoły został wybrany wybitny etnograf Oskar Kolberg. Szkoła nosi jego imię od dnia 20 maja 2005 roku. Tablicę pamiątkową z tej okazji ufundowały rady sołeckie wsi Bukowa i Kulerzowa, która umieszczona została na korytarzu szkoły. W dniu nadania imienia szkole odbyła się uroczystość poprzedzona mszą w kaplicy wiejskiej z udziałem zaproszonych gości, ks. prof. dr. hab. Adama Kubisia, ks. Proboszcza Tadeusza Hańderka, ks. Zbigniewa Tarnawa, wójta gminy p. Małgorzatę Mardyła, dyrektorów szkół, radnych gminy, pracowników Urzędu Gminy, sołtysów oraz licznie zgromadzonych rodziców, dzieci szkolnych i mieszkańców wsi Bukowa, Kulerzowa, Chorowic których dzieci przynależą do szkoły. Poświęcenia sztandaru oraz tablicy upamiętniającej nadanie imienia szkole dokonał ks. proboszcz Tadeusz Hańderek. Przy szkole odbyły się uroczystości z udziałem zaproszonych gości, mieszkańców wsi, a dzieci szkolne przygotowały z tej okazji występy artystyczne, wiersze i przedstawienia. Odbył się mecz piłki nożnej, były przemówienia okolicznościowe i podziękowania, a w świetlicy wiejskiej przy OSP dla dorosłych zabawa do białego rana.

W budynku szkoły znajduje się Szkolna Izba Regionalna, która powstała w 2005r. Zorganizowanie jej zbiegło się z przygotowaniami do nadania szkole imienia Oskara Kolberga. Izba posiada ekspozycje złożoną z przedmiotów używanych w gospodarstwie domowym. Pochodzą one z domów rodzinnych młodzieży szkolnej realizującej program edukacji regionalnej “Moja mała Ojczyzna” Zgromadzone zbiory to m.in: kołowrotek, lampy naftowe, zelazka na duszę, praska do robienia sera, młynek, maślnica, solniczki koszyczki i dzieżka do pieczenia chleba, skrzynia posażna. Znalazły się tu również narzędzia używane w pracy na polu takie jak np: cepy, sierp, uprzęż dla konia, podkowy. Głównym celem utworzenia Izby Regionalnej było kształtowanie patriotyzmu lokalnego wśród młodzieży oraz poszerzanie wiedzy o regionie. Prezentowane tu eksponaty służą przede wszysykim w procesie edukacyjnym dzieći, prezentując bogactwo i różnorodność kultury mieszkańców regionu.

Przez wszystkie lata istnienia szkoły dyrektorzy, nauczyciele i rodzice nie szczędzili wysiłku, aby stworzyć lepsze warunki do pracy i nauki w szkole. W 2009 roku zaplanowana jest budowa sali gimnastycznej przy szkole, odnowienie istniejącego boiska szkolnego ( posianie trawy) i urządzenie terenu wokół szkoły.